που πίστεψα ιδανικές, κουρέλια ανθρώπινης ζεστασιάς-
κι είναι πια τόσο μάταιο ν'αναζητάω αιτίες,
να επανέρχομαι σ'ευθύνες, ν'αντιδικώ με τους νεκρούς μου,
όταν κι εγώ συνέργησα στο θάνατό τους, όταν κι εγώ
έτσι νεκρός που σάπισε και βρώμισε απόμεινα γι'αυτούς...
Ολους μας έφθειρε η ανέξοδη αγάπη.
κι είναι πια τόσο μάταιο ν'αναζητάω αιτίες,
να επανέρχομαι σ'ευθύνες, ν'αντιδικώ με τους νεκρούς μου,
όταν κι εγώ συνέργησα στο θάνατό τους, όταν κι εγώ
έτσι νεκρός που σάπισε και βρώμισε απόμεινα γι'αυτούς...
Ολους μας έφθειρε η ανέξοδη αγάπη.
ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ (ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΞΑΝΑ 1959-1962)
το βίντεο του ORFEA1973 από το http://www.youtube.com/orfeas1973