Για τους ερωτευμένους που παντρεύτηκαν
Για το σπίτι που χτίστηκε
Για τα παιδάκια που μεγάλωσαν
Για τα πλοία που άραξαν
Για τη μάχη που κερδήθηκε
Για τον άσωτο που επέστρεψε
Για όλα όσα τελείωσαν χωρίς ελπίδα πια.
Για το σπίτι που χτίστηκε
Για τα παιδάκια που μεγάλωσαν
Για τα πλοία που άραξαν
Για τη μάχη που κερδήθηκε
Για τον άσωτο που επέστρεψε
Για όλα όσα τελείωσαν χωρίς ελπίδα πια.
3 σχόλια:
"Πολύ παιδευτήκαμε στη ζωή μας,με το φόβο του απρόσμενου στο δρόμο,με τον κίνδυνο της επιστροφής στο σπίτι,τι γυρεύαμε,
κι είμαστε ξένοι εδώ,απλοί ενοικιαστές,κι εκείνο που έγινε θα ξαναγίνει πάλι,κι οι μέρες μας είναι το επαναλαμβανόμενο σινιάλο για κάτι που ποτέ δεν καταλάβαμε...."Λειβαδίτης.
Καλο κι αναλαφρο τριήμερο
Χριστίνα μου.Με λέξεις σκεψεις σιωπές και στιγμες ασημόλουστες.
Την αγαπη μου.:))
"α πόσο ανυποψίαστα ζήσαμε"
ευχαριστώ και εύχομαι ένα υπέροχο Σ/Κ και για σένα. Την αγάπη μου
Σήμερα, ο Αναγνωστάκης, όχι μόνο δεν αρέσει, αλλά δεν τον ξέρουν καν. Οπότε, όπου τα βρίσκω αυτά τα δύο, εκπλήσσομαι θετικά. Σε συγχαίρω αγαπητή Χριστίνα...
Δημοσίευση σχολίου