για τον Μιχάλη..ΟΤΑΝ ΚΟΠΑΖΕΙ Ο ΘΟΡΥΒΟΣ (1)
Για το ψωμί, το δίκιο, την αλήθεια, ίσως και να μη
φτάνει μια ζωή,
μα τη ζωή μου την ένιωσα ζωή μες στον αγώνα αδέλφια.
Και για να μάθω να μιλώ όταν ο τρόμος τα στόματα
βουβαίνει
να μάθω ν'ανορθώνομαι όταν θεριεύει ο θάνατος
για να μπορώ τα ίδια τα λάθη μας ν'αντέχω
με πόσες αδυναμίες έπρεπε να κατανικήσω
με πόσες πρέπει κάθε στιγμή ν' αντιπαλεύω...
Ομως μονάχα τούτη συγχωρέστε μου :
όταν κοπάζει ο θόρυβος και μένω μοναχός
μ'ένα μου αγαπημένο πρόσωπο
για την αγάπη του που ολόκληρος διψάω
δεν μπορώ ν'αγωνιστώ.
Αν την επιδιώξω τη χάνω.
Αν την διεκδικήσω τη σκοτώνω.
Αδέλφια μου συγχωρέστε με, μα η αγάπη
που πιο βαθιά γυρεύω
πρέπει να μου δοθεί μονάχη.
ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ (ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΞΑΝΑ 1959-1962)
το βίντεο του spyroshapiro από το http://www.youtube.com/spyroshapiro
το βίντεο του spyroshapiro από το http://www.youtube.com/spyroshapiro
3 σχόλια:
Aυτο το υπέροχο ποίημα έχει γίνει
τραγούδι απο τον Ορφέα Περίδη κι είναι απο τα πιο αγαπημένα μου.Μόλις τώρα μου ενέπνευσες την επόμενη εγγραφή μου.!!:)
Tα πιο όμορφα αυτης της ζωής χαρίζονται σε ανύποπτη στιγμή ..δεν κατακτώνται κι αυτή είναι και η υπεραξία τους.
Καλό βράδυ Χριστίνα μου και όμορφη νέα εβδομάδα..!! Φιλιά.:))
Μαρία μου, πάντα καταφέρνεις και διαβάζεις πίσω από τις γραμμές, τί ακριβώς έχω στο μυαλό μου!!
Ναι λοιπόν, κάποια πράγματα για να είναι και αληθινά μόνο σαν δώρο τα προσφέρεις, σαν δώρο τα δέχεσαι..
Διπλή χαρά για μένα τώρα, αν κατάφερα να εμπνεύσω την πιο αστείρευτη πηγή έμπνευσης που γνωρίζω :-)))!!!
Ευχές για καλό ξημέρωμα και μια υπέροχη εβδομάδα από τον Βορρά.
Πολλά φιλιά και την αγάπη μου σταθερά!
Χριστίνα
Η τελευταία στροφή του Τίτου Πατρίκιου είναι τόσο δυνατή που δικαιώνει όλους εμάς που μας αρέσει η Ποίηση. Ωστόσο, ο τίτλος "Πιάνο Βυθού" μου θύμισε κάτι...πριν 24 χρόνια. Χωρίς να κουράσω, θα ήθελα να σε παραπέμψω στο blog μου, σε σημερινή ανάρτηση (13.1.09) που έχει τίτλο "Παρομοίωσις".
Καλό απόγευμα...
Δημοσίευση σχολίου