Έτσι λοιπόν χωρέσανε στα μάτια σου τόσες κοινές
ασήμαντες εικόνες
Ποιος θα ’χει χρόνο κάποτε να βυθιστεί στη λίμνη
μιας ανάμνησης
Η αιωνιότητα κρατάει τόσο λίγο
Όμως, δε γίνεται, θα υπάρχει κάπου μια μικρή
δικαιοσύνη να εξηγεί
Με ποιες προθέσεις φεύγει ένας άνθρωπος
Με πόσα θα και πόσα να που ψιθυρίζει ο θάνατος
Σβήνει ασυλλόγιστα ολόκληρη ζωή
Αφού, το ξέρεις, ένα μόλις δευτερόλεπτο αρκεί
ν’ αλλάξουν τώρα δυο φτερά τη ρότα τους
Και, μην ακούς, τα δευτερόλεπτα πληρώνονται ακριβά
Γι’ αυτό κι ο άνθρωπος εκείνος φεύγει απένταρος
Με τον πνιγμένο ρόγχο ενός κυνηγημένου
Λεπτά χρειάστηκε λεπτά
Χιλιάδες δευτερόλεπτα
Για ν’ αγοράσει τι; ασήμαντες εικόνες
Μα πώς μπορεί να ξεχρεώσει τώρα πού να δανειστεί
Πόσες εικόνες να πουλήσει απ’ την ανάμνηση
Μια δυναστεία εικόνες παλιωμένες
Γεννοβολάνε τα λεπτά κι ο τόκος βγαίνει αβάσταχτος∙
Κανείς λοιπόν δεν έχει να πληρώσει;
ασήμαντες εικόνες
Ποιος θα ’χει χρόνο κάποτε να βυθιστεί στη λίμνη
μιας ανάμνησης
Η αιωνιότητα κρατάει τόσο λίγο
Όμως, δε γίνεται, θα υπάρχει κάπου μια μικρή
δικαιοσύνη να εξηγεί
Με ποιες προθέσεις φεύγει ένας άνθρωπος
Με πόσα θα και πόσα να που ψιθυρίζει ο θάνατος
Σβήνει ασυλλόγιστα ολόκληρη ζωή
Αφού, το ξέρεις, ένα μόλις δευτερόλεπτο αρκεί
ν’ αλλάξουν τώρα δυο φτερά τη ρότα τους
Και, μην ακούς, τα δευτερόλεπτα πληρώνονται ακριβά
Γι’ αυτό κι ο άνθρωπος εκείνος φεύγει απένταρος
Με τον πνιγμένο ρόγχο ενός κυνηγημένου
Λεπτά χρειάστηκε λεπτά
Χιλιάδες δευτερόλεπτα
Για ν’ αγοράσει τι; ασήμαντες εικόνες
Μα πώς μπορεί να ξεχρεώσει τώρα πού να δανειστεί
Πόσες εικόνες να πουλήσει απ’ την ανάμνηση
Μια δυναστεία εικόνες παλιωμένες
Γεννοβολάνε τα λεπτά κι ο τόκος βγαίνει αβάσταχτος∙
Κανείς λοιπόν δεν έχει να πληρώσει;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΣΤΙΕΡΗΣ - 1987
7 σχόλια:
"Η Αιωνιότητα μιας μέρας που λιποθύμησε στην παλάμη μου."
Αυτό είναι όλο Χριστίνα μου.:)
Γι'αυτό λατρεύω το Παρόν.!
Όμορφο Μήνα με πολλά Χαμόγελα..!!
Πειράζει που επιμένω..;
Καλό Ξημέρωμα με την αγάπη μου κι ένα τρυφερό φιλί.:))
Να πειράζει ??? ...επιβάλλεται να επιμένεις θα έλεγα. :-)) !!
Καλό ξημέρωμα και σε σένα Μαρία μου
Ιερομόναχος Λύπιος γράφει
Με λυπεί ό τι μου λύπει
Αγια μου Λύπη!
Πως να διαβάσω δύσκολες λέξεις
Γερομόναχος δεν έχει δάχτυλα
Να μετρήσει πάνω του πέφτουν
Λευκαστέρια και γιασεμί.....
Χρυσηίς
"Η σιωπή κάνει τον κόσμο πιο μεγάλο, η θλίψη πιο δίκαιο....
και κάποτε θ΄αποδίδουμε δικαιοσύνη μ'ένα άστρο ή ένα γιασεμί
είμαι μελαγχολικός από ευδαιμονίες απερίγραπτες είμαι λησμονημένος για να μπορώ να θυμάμαι.."Τάσος Λειβαδίτης
Χρυσηίς, ας μη λυπούμεθα για ό,τι μας λείπει, άλλωστε δεν το είχαμε ποτέ..ας χαιρόμαστε ό,τι έχουμε και το προσπερνάμε, λες και είναι τάχα δεδομένο για πάντα..
Ενα λευκαστέρι παρέα στα όνειρά σου και ένα γιασεμί για καλημέρα..
Χριστίνα
Χριστίνα μου ένα μεγάλο ευχαριστώ για το πανέμορφο ποίημα του ποιητή,που ομολογώ τον είχα λησμονήσει.(ΕΙΜΑΙ ΑΠΑΡΆΔΕΧΤΗ)
Σε ευχαριστώ που μου τον ξαναθύμησες.Καλό σου βράδυ γλυκιά μου και καλή εβδομάδα!!!
(Υ.Γ αναφέρομαι στον Γιάννη Υφαντή )
Εγώ σ'ευχαριστώ Ντίνα μου, για τις υπέροχες φωτογραφίες και όχι μόνο, που μας χαρίζεις από τον υπέροχο ιστότοπό σου. Μια καληνύχτα και από εδώ.. την αγάπη μου
Το ΘΑ και το ΝΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ λοιπόν; Τότε σε παραπέμπω στο δικό μου blog, στο ποίημα: Διάττων Αβρός - Του Θανάτου (γραμμένο το 1992)
Δημοσίευση σχολίου