Κυριακή 22 Ιουνίου 2008

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑΤΑ


ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ αιματα * με πορφυρωσαν
Και χαρες ανειδωτες * με σκιασανε
Οξειδωθηκα μες στην * νιοτια των ανθρωπων
Μακρινη Μητερα * Ροδο μου Αμαραντο
Στ' ανοιχτα του πελαγου * με καρτερεσαν
Με μπομπαρδες τρικαταρτες * και μου ριξανε
Αμαρτια μου νά 'χα * κι εγω μιαν αγαπη
Μακρινη Μητερα * Ροδο μου Αμαραντο
Τον Ιουλιο καποτε * μισανοιξανε
Τα μεγαλα ματια της * μες στα σπλαχνα μου
Την παρθενα ζωη μια * στιγμη να φωτισουν
Μακρινη Μητερα * Ροδο μου Αμαραντο
Κι απο τοτε γυρισαν * καταπανω μου
Των αιωνων οργητες * ξεφωνιζοντας
"Ο πού σ' ειδε, στο αιμα * ζει και στην πετρα"
Μακρινη Μητερα * Ροδο μου Αμαραντο
Της πατριδας μου παλι * ομοιωθηκα
Μες στις πετρες ανθισα * και μεγαλωσα
Των φονιαδων το αιμα * με φως ξεπληρωνω
Μακρινη Μητερα * Ροδο μου Αμαραντο

4 σχόλια:

AERIKO είπε...

"Ειναι μία θύρα
στα μάτια κάθε νεκρου
μὲ καίει τρόμος απ` την ηλικία
των λουλουδιων
ετσι γρήγορα που φεύγουν
ετσι γρήγορα ειναι μιὰ θύρα βαμμένη με τη σιωπη
κι ο θάνατος μονόλιθος.
Κράζει τ᾿ αηδόνι μαυρος κόρακας
και θέλει τη φωνή του
μα δεν εχει γλωσσα
η δεύτερη ζωή μας. Καλὴ νύχτα,
ποὺ λέει ο θεατρίνος η ο ψευδοσκότεινος, δεν υπάρχει
κι ουτε νύχτα κακη
κι ακόμη ουτε νύχτα
ειναι μονάχα τὸ Δὲν το Μὴ
και τ᾿ Οχι σαν καρπὸς
του δέντρου μὲ τ᾿ ονομα Ἐγω
και τ᾿ αλλο τ᾿ ονομα Ταξιδεύω
κι ολα τα λόγια μας εδω
φενάκη κι εσωτερικα τηλέφωνα
ειναι μια θύρα φοβερη
γι᾿ αυτο κρατουμε τουφέκι το τραγούδι:
Μια θύρα, θύρα ἡ γκρέμιση
το σάλιο του χελιδονιου που φτιάχνει μὲ τα φρύγανα
στα δέντρα ουράνιες φωλιές.
Και χωρίζουμε σὲ φως και σκοτάδι το Ενα.
Χωρίζουμε τον Οδυρμο σε τυφλωση και θυσία." Καρουζος Ν.

Την πιο Αέρινη ευχη μου για μια
ομορφη εβδομαδα,την Καλημερα και
την αγαπη μου.:))

XRISTINA G.V. είπε...

Οι πολιτείες ήτανε λευκές, οι νύχτες φορτωμένες βαριές αναμνήσεις
Θολά προμηνύματα για κάποια μακρινά κι αναπότρεπτα ταξίδια
Τώρα πια δε φωνάζω τώρα πια δε σκέφτομαι κάτι σταμάτησε μέσα μου
Μπορώ να δω τη μορφή μου στον καθρέφτη∙ μπορώ να διακρίνω μια μάσκα χλωμή κι ολότελα ξένη.

Θα' ρθω μια μέρα, γυμνός απ' αγάπη και μίσος
Αλύγιστος κι αδυσώπητος, μ' οδηγό τη σιωπή μου και σύντροφο.
Φίλε: αν νομίζεις πως δεν ήρθα πάλι αργά, δείξε μου κάποιο δρόμο

Εσύ που ξέρεις τουλάχιστον πως γυρεύω ένα τίποτα για να πιστέψω πολύ και να πεθάνω.Μ.ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

Μια υπέροχη εβδομάδα εύχομαι και για σένα Μαρία, την καληνύχτα μου και την αγάπη μου!

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ είπε...

Η αγάπη δεν πληγώνει
όταν είν' αληθινή
Δε βαριέται, δεν κουράζει
και δε φεύγει όταν χαράζει
Η αγάπη είναι φίλος
συγχωρεί, δεν τιμωρεί
Δικαιολογεί τα λάθη
δίνει άφεση στά πάθη
Η αγάπη είναι φλόγα
που σου καίει τα σωθικά
Μα ποτέ δε θα υπάρξει
μέχρι να την κάνεις πράξη

β.τ.μ.

XRISTINA G.V. είπε...

..ποτέ δεν θα υπάρξει μέχρι να τη κάνεις πράξη...!
η αλήθεια τελικά είναι τόσο απλή, μπροστά στα μάτια μας..δεν μένει παρά να τα έχουμε ανοικτά για να τη δούμε
Να έχεις μια υπέροχη νέα εβδομάδα!