Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

ΚΡΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Γράφω σ' ένα κελλί
Χιλιάδες λέξεις
Σαν ένας κατάδικος
Κι ύστερα βγάζω το κεφάλι μου
Έξω από τον φεγγίτη
Διψασμένος για λίγο γαλάζιο
ΤΑΚΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ-ΓΡΑΦΩ Σ'ΕΝΑ ΚΕΛΛΙ

3 σχόλια:

AERIKO είπε...

"Aυτη η ευθεια βγαζει προς το σπιτι μου Ετουτη η νυχτα ειναι η δροσια του κοσμου.Η γη ειναι γη το σύννεφο είναι σύννεφο Η πίσω όψη των πραγματων είναι η ποίηση Κι όλα μαζι το απόπληκτο χαμόγελο Στο ανελέητο χιούμορ του παντός." Φωστιέρης.

Χριστίνα μου μόνο το οριστικό και αμετάκλητο τελος ειναι αυτό που εξιλεώνει την αρχή.Τα υπόλοιπα ασκήσεις της ψυχής...εξω απο κάθε χάρτη.Υπέροχο και αυτο το κλιπάκι.
Ομορφο απόγευμα.Την αγαπη μου.:))

XRISTINA G.V. είπε...

Ασκήσεις ψυχής.. με πλήρη εξοπλισμό σε "χειμερινή διαβίωση"!!
Καλησπέρα και από τη Θεσσαλονίκη!
Την αγάπη μου..

Διάττων είπε...

Μπράβο Χριστίνα για την επιλογή του ποιήματος και του ποιητή. Σου παραθέτω άλλη μια δημιουργία του Τάκη Βαρβιτσιώτη (πολυβραβευμένος, με 25 περίπου συλλογές μέχρι τώρα)...

Μάθαμε τον έρωτα και το θάνατο
Ταξιδεύοντας από τη μια όχθη στην άλλη
Πάνω στην πλώρη ενός καραβιού
Μοιράζοντας κόκκινα γαρύφαλα
Στους ναυαγισμένους
Ανακαλύπτοντας περίσσια θαύματα
Που δεν χάνονται
Ακόμα κι όταν κλείσουμε τα μάτια
Μάθαμε τον έρωτα και το θάνατο
Ακολουθώντας ένα ποτάμι όπου σμίγουν
Αίμα και φως
Παίζοντας μια σάλπιγγα
Που συναδέλφωνε όλους τους ανθρώπους...