Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ


Εκκωφαντικές πράξεις, άηχες οπισθοχωρήσεις,  
λόγια συγχωνευμένα στη σιωπή.
'Ολα αυτά που δεν έγιναν, που ειπώθηκαν 
και δεν βρήκαν αντίκρισμα,
δίχως να διαπραγματευτεί κανείς με τις απώλειες.

Στο βιβλίο των αντικατοπρισμών 
ο λαβύρινθος εξοστρακίζει τη μορφή του.
Είμαι αντικείμενο παρατήρησης στην κλεψύδρα,
όπου η άμμος σχηματίζει λόφους 
εμποδίζοντας τη συγκατάθεση να είμαι ελεύθερος.

Σε συγχωρώ...
Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω στη φιλόδοξη
αυτή κιβωτό που δεν έχει οριοθετηθεί
και οι τέσσερις πλευρές της φυλάσσονται από τον Εκκλησιαστή-
όχι, δεν μπορεί τα πάντα να είναι μάταια.

Πόση δύναμη μπορεί να συσσωρεύει μέσα του κάποιος,
όταν ο φόβος του αδιέξοδου φωλιάζει σε κάθε του βήμα,
ακούγοντας τον ψίθυρο της δειλίας του?

Ακολουθείς το μονοπάτι που κάποτε άνοιξαν αρχέγονες δυνάμεις
με το στυγερό ράμφος της αυγής
να σε τραυματίζει στο τώρα
κρατώντας τις παρτιτούρες του χρονοδιαγράμματος.


'Ακου με λοιπόν. 
Δεν υπήρξα ποτέ κυνηγός οραμάτων -
όσα αγάπησα
πρώτα βεβήλωσαν τον εγωισμό μου 
κι ύστερα καταστάλαξαν μέσα μου.


Προσκολλημένος στον άγνωστο αυτό πλανήτη
η ζωή σου είναι η αυλαία της δράσης του,
εξασφαλίζοντας δυναμικά το ρυθμό μέσα στην αβεβαιότητα,
όπως  όταν κοιτάζεσαι στον καθρέπτη
κι είσαι μονο αυτό το κομμάτι που φαντάστηκες πως άντεξε.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΛΛΗΣ  (Τα όρια του λαβύρινθου - 2008)

6 σχόλια:

Διάττων είπε...

Ο Γιώργος Λίλλης γεννήθηκε στη Γερμανία το 1974...Έχω αποφανθεί κι άλλη φορά θετικά για το εξεζητημένο των επιλογών σου...

AERIKO είπε...

Δεν θα παραδεχτώ ποτέ πως η νύχτα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια απουσία.Ευτυχώς οι απώλειες θα παραμένουν εσαεί αδιαπραγμάτευτες.
Την Καληνύχτα την αγάπη μου κι ένα τρυφερό φιλί.Υπέροχη εγγραφή.:))

XRISTINA G.V. είπε...

Ευχαριστώ Διάττοντα..η δική σου άποψη έχει πάντα σημασία για μένα!
Καλό βράδυ

XRISTINA G.V. είπε...

Μαρία μου οι απώλειες καμιά φορά είναι σαν τα λογιστικά κόλπα..κάποιο όφελος ίσως είναι κρυμμένο..θέλει απλά την "άλλη ματιά" για να το διακρίνεις!
Φιλιά πολλά

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ είπε...

Δε μπορώ να φανταστώ ένα λαβύρινθο με όρια.
Μου τη σπάει.
'Οταν χαθώ, δε θέλω να ξαναβρεθώ ποτέ (γιαυτό σιχαίνομαι και τη Νικολιούλη)

XRISTINA G.V. είπε...

Στέλιο μου, κάπως..αγριεμένο (!) σε βλέπω τον τελευταίο καιρό..:-)) !!
Να είσαι πάντα καλά, πολλά φιλιά
Μια καληνύχτα