Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ

ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Α! -ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ (ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ)


Στο βυθό της μουσικής τα ίδια πράγματα σ'ακολουθούν μετουσιωμένα.
Η ζωή παντού μιμείται τον εαυτό της.
Κι εσύ κρατώντας το φώσφορο
στην παλάμη σου
κυκλοφορείς ασάλευτη μέσα στις ίνες της πελώριας τύχης.

Και τα μαλλιά σου ποτισμένα στην Ενάτη καμπυλώνουν τις θύμησες
και παιρνούν τους φθόγγους στο στερνό αέτωμα της αμφιλύκης.
Πρόσεξε!
Η φωνή που άλλωτε ξεχνούσες ανθίζει τώρα στο στήθος σου.

Το κοράλλι αυτό που ανάβει ολομόναχο,
είναι το τάξιμο που δεν έστερξες ποτές σου.

Κι η μεγάλη πυρά που θα σ'αφάνιζε είναι αυτός ο ανάλαφρος ίλιγγος
που σε δένει μ'απόχρωση αγωνίας στα λοίσθια των μενεξέδων.

Στο βάθος της μουσικής συνταξιδεύουμε....
Οδυσσέας Ελύτης (Προσανατολισμοί)
ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Β!-ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ (ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ)


Τα μουσικά βίντεο Α! και Β! είναι του LYNKEA από το http://www.youtube.com/Lynkeas

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΑΡΙΣΤΟΣ
ΑΣΥΓΚΡΙΤΟΣ
ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ
ΣΤΙΧΟΣ ΗΧΟΣ ΚΑΙ ΦΩΝΗ.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΕΥΓΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ VIDEO. ΗΜΙΘΕΟΙ ΚΑΙ ΘΕΟΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΣΕΦΕΡΗΣ, ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ, ΘΟΔΩΡΑΚΗΣ ΚΙ Ο ΕΛΥΤΗΣ ΝΑ ΨΙΘΥΡΙΖΕΙ-
στο βάθος της μουσικής συνταξιδεύουμε....
Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

XRISTINA G.V. είπε...

Είναι αυτοί οι θεοί κι'οι ημίθεοι, οι γνωστοί, αλλά και πάρα πολλοί άλλοι λιγότερο γνωστοί, που δίνουν νόημα σε αυτό το ταξίδι..
Χρυσηίς,
Μια αρμονική εβδομάδα εύχομαι, σε όλα τα επίπεδα!
Χριστίνα

AERIKO είπε...

Διάφανη πεταλούδα η ψυχή.
Με τα χείλη στο φιλί σφράγισε τη
για να η σκοτεινιάζει.
Ήλιος νέος εφ'ημέρη εστίν
η σκέψη άδικα σαρκάζει.
Αφού δίχως φτερουγίσματα ψυχής
το φως ποιόν νοιάζει.Αγης Μπράτσος

Καλό Ξημέρωμα Χριστίνα μου και όμορφη νέα εβδομάδα.Με την αγάπη μου πάντα.Φιλιά.!! :))

XRISTINA G.V. είπε...

Διάκειμαι ευμενώς στα θαύματα,
όμως το ερώτημα στα χείλη βασανίζει την απόκριση
από πού μπαίνει ο ουρανός και παίρνει η προσδοκία
ύψος γαλάζιου
όλο στις μύτες που σηκώνεται η εκπλήρωση
και να δεν φτάνει το ύφασμα να ντύσει πράξη. (Μ.Αρχιμανδρίτου)
Καλό βράδυ Μαρία και πολλά Φιλιά!!

Διάττων είπε...

...κρατώντας το φώσφορο στην παλάμη σου...
...ασάλευτη μέσα στις ίνες...
...τους φθόγγους στο στερνό αέτωμα της αμφιλύκης...

Τι στίχοι κι αυτοί! Συνεχείς πνευματικές ανατάσεις! Αξίζει η προσπάθεια να τους προσεγγίσουμε. Δίνει νόημα στο ταξίδι και το κάνει πιο μαγευτικό...