Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΓΙΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Αγία νοσταλγία πέλαγο ανοιχτό
πόσα σκαριά έχεις πάρει για πάντα στο βυθό

Αγία νοσταλγία φιλώ την εικόνα σου δεν έχω
απόψε πού να πάω δέξου με στο δώμα σου

Αγία νοσταλγία τις αγάπες μου καλώ
μέσα από καθρέφτη παραμορφωτικό

Αγία νοσταλγία της μνήμης αδερφή
είσαι αγκάθι βάλσαμο τραγούδι και στριγκλιά μαζί

Αγία νοσταλγία ανίκητο θεριό
έχεις κλείσει την καρδιά μου σε λαβύρινθο
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (1993)



4 σχόλια:

AERIKO είπε...

Ψάξε μονοπάτι απάτητο
απ' τα βλέφαρα διώξε τον ύπνο
Φίλα τους προδότες σου στο δείπνο
xάραξε πορεία για το άρρητο...

Kαλό Ξημέρωμα Χριστίνα και όμορφη νέα εβδομάδα με την αγάπη μου πάντα.:)))))

XRISTINA G.V. είπε...

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Ιππεύς, διανύων 12,5 χιλιόμετρα καθ' ώραν, καταδιώκει πεζόν, όστις ανεχώρησεν πολλούς αιώνας προ αυτού και περπατεί ακόμη. Μετά πόσας ώρας ο ιππεύς θα φθάση τον πεζόν και εις ποίαν απόστασιν από του σημείου της αναχωρήσεώς του θα τον φονεύση;
Λύση
Ο πεζός, όλον αυτό το μακρύ καιρό, έχει λιπάνει ένα σωρό βουνά και φύτεψε ρουμάνια δέντρα, αλλά ο ιππέας ούτε καθυστερεί ούτε θαυμάζει∙ έτσι, ο ιππέας, θα φτάσει τον πεζό σε Χι ώρες και θα διανύσει 12,5 Χ χιλιόμετρα.
Ο θεματοθέτης σκόπιμα δεν θα μας έδωσε την ταχύτητα του πεζού γιατί αυτός ξεκουράζεται, γιατί αυτός θαυμάζει τα φυτά, τα φουσκωμένα μες στην άνοιξη οπωροφόρα δέντρα.
Λοιπόν, ας πάρουμε τον πεζό που βαδίζει κανονικά και σπάνια σαλτέρνει, να διανύει 5 χιλιόμετρα την ώρα.
έχομε 12,5∙Χ = 5∙(Χ+πολλούς αιώνες). Λύνουμε την εξίσωση.
...........
Σημείωση
Πολλοί υποστηρίζουν, πως στο χρόνο που θα διαρρεύσει, θα έχει σκληρύνει ο σβέρκος του πεζού και το μαχαίρι του ιππέα θα σκουριάσει. Δεν είναι όμως έτσι.
Αυτοί που νομίζουν πως ίσως δεν δολοφονήσει τον πεζό, δεν ξεύρουν τι λέγουν∙ γιατί ο ιππέας, εστεμμένος και τραγιασκοφόρος, συνήθως δεν γνωρίζει το χρόνο που βαδίζει ο πεζός.
Κανείς ιππέας δεν λυπάται το λουλουδάκι του αγρού.ΜΑΝΟΛΗΣ ΞΕΞΑΚΗΣ-ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ (1980)
.........
Φιλιά Μαρία μου και την αγάπη μου πάντα!
Χριστίνα

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ είπε...

Ευτυχώς που με την ευαισθησία σου, ξυπνάς και μερικές άλλες, που μετά από άπειρα χασμουρητά, ετοιμάζονται να απολαύσουν τον ύπνο του δικαίου.
Πολλά φιλιά!

XRISTINA G.V. είπε...

Ας ελπίσουμε ότι ο ύπνος του δικαίου αργεί για εμάς, Στέλιο μου!
Χάρηκα ειλικρινά που σε ξανάκουσα.
Την Καλησπέρα μου και φιλιά!