Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΡΓΑ

Ψυχή, μη λησμονείς την έπαρση.
Το άσπονδο που τρέφεις,
σαν έρωτας σκληρότατος υπάρχει
και εισχωρεί ως το μεδούλι του σκελετού,
που συγκρατεί του σώματος την ύψωση.

Μη λησμονείς την έπαρση,
φαρμάκι αδυσώπητο, φάρμακο δυνατό
κρατάει την έκφραση άκαμπτη
και δυναμώνει η γνώση του χωρισμού.

Ποιος χωρισμός θα σε βαστάξει ανένδοτη

κι ακέρια; Πώς ειμπορεί
μια τέτοια να συγχωρήσει προσφορά;
Ω συμφορά, τα χέρια της αγάπης παραλύουν
και προχωρεί στο δρόμο της πορείας,
εξόριστος ο άνθρωπος.

Δίχως της συγκατάβασης τη χάρη,

στεγνών' η δύναμη την ευφορία του σώματος.
Σα θάνατος αδιέξοδος η δύναμη της έπαρσης,
σπάνιο, απαίσιο χάρισμα της μοναξιάς αγέρωχης.

Μη λησμονείς την έπαρση.

Μονάχα, όταν σου γίνει δοκιμασία, ψυχή,
θα μάθεις τη σημασία
της άκρατης, σφοδρής υπερηφάνειας
το ακόρεστο μυστικό.
ΖΩΗ ΚΑΡΕΛΛΗ


6 σχόλια:

AERIKO είπε...

Aπλώνω σαν κλαδιά, σα φύλλα,
εντυπώσεις γύρω στο κορμί μου, αναμνήσεις
θρουν, κρούονται, κινούνται
ήσυχα ή σφοδρά.

Mοιάζουν ίδια τα κλαδιά,
όμως ο άνεμος της ζωής
με παιχνίδια και με φώτα,
δείχνει τη διαφορά τους.

Mοιάζουν κι όλες οι μέρες
που περνούν απάνω μου.
Mε τριγυρίζ' η μέρα,
η νύχτα μ' αγκαλιάζει.

Λυγούνε τα κλαδιά, τα φύλλα,
οι αναμνήσεις, οι εντυπώσεις μου συγκρούονται
φωλιάζουν μυστικά πουλιά,
φωνές κρυφές, στα πιο πυκνά,
πυκνόφυλλα κλαδιά της φαντασίας.

Σα φτάσει η καταιγίδα
ο στολισμός μου δέρνεται.
Όρθιο το κορμί στυλώνεται,
μένει ακίνητη ψυχή κι αυξαίνει,
σα ν' αδιαφορεί για την περιβολή μου...

που παρέρχεται και θα ξανάρθει,
μαραίνεται και πέφτει,
για να φουντώσει πάλι η ζωή μου.
Ζ. Kαρέλλη.

Υπέροχο και το σημερινό σου.Αντί σχολίου σού αφήνω εδω αγαπημένο ποίημα.Την Καλημέρα και την αγάπη μου.:))

XRISTINA G.V. είπε...

..Mοιάζουν ίδια τα κλαδιά,
όμως ο άνεμος της ζωής
με παιχνίδια και με φώτα,
δείχνει τη διαφορά τους...
.......................
ακριβώς έτσι!
Καλό ξημέρωμα εκεί στο Νότο Μαρία μου..και την αγάπη μου!

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ είπε...

Γοητευμένος από το blog σου.
Πολλά φιλιά!!

XRISTINA G.V. είπε...

"Τόσα άστρα κι εγώ να λιμοκτονώ" (Λειβαδίτης)
Ευχαριστώ για το πέρασμά σου και για καλά σου λόγια Στέλιο. Πολλά φιλιά και ένα καλό βράδυ εύχομαι
Χριστίνα

ntina είπε...

Πανέμορφο το blog σου.Το διαβάζω αρκετό καιρό τώρα.Μου αρέσει πολύ.
Μπράβο.

XRISTINA G.V. είπε...

Ευχαριστώ Ντίνα μου, να είσαι πάντα καλά. Καλό βράδυ εύχομαι.