Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

ΜΙΑ ΕΥΧΗ...


ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΓΑΛΑΞΙΕΣ
Πάνε κι έρχονται οι άνθρωποι πάνω στη γη.
Σταματάνε για λίγο, στέκονται ο ένας
αντίκρυ στον άλλο, μιλούν μεταξύ τους.
Έπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν
σαν πέτρες που βλέπονται.
Όμως, εσύ,
δε λόξεψες, βάδισες ίσα, προχώρησες
μες από μένα, κάτω απ' τα τόξα μου,
όπως κι εγώ: προχώρησα ίσα, μες από σένα,
κάτω απ' τα τόξα σου. Σταθήκαμε ο ένας μας
μέσα στον άλλο, σα νάχαμε φτάσει.
Βλέποντας πάνω μας δυο κόσμους σε πλήρη
λάμψη και κίνηση, σαστίσαμε ακίνητοι
κάτω απ' τη θέα τους-
Ήσουν νερό,
κατάκλυσες μέσα μου όλες τις στέρνες.
Ήσουνα φως, διαμοιράστηκες. Όλες
οι φλέβες μου έγιναν άξαφνα
ένα δίχτυ που λάμπει: στα πόδια, στα χέρια,
στο στήθος, στο μέτωπο.
Τ' άστρα το βλέπουνε, ότι:
δυο δισεκατομμύρια μικροί γαλαξίες και πλέον
κατοικούμε τη γη.
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

5 σχόλια:

AERIKO είπε...

"Δε με κατάλαβες.Όλη τη νύχτα ήμουνα πλάι σου,προσπαθούσα να κλείσω τα παράθυρα,πάλευα όλη νύχτα.Ο αγέρας επέμενε.Άπλωσα τότε τις παλάμες μου πάνω σου σαν δυό φύλλα ουρανού,και σε σκέπασα.Έπειτα βγήκα στον εξώστη και κοίταζα δίχως χέρια τον κόσμο."Ν.Β.

Τελικά μ'αρέσει ιδιαίτερα που συνομιλούμε με λέξεις μεγάλων ποιητών.Αυτο το περιθώριο δεν το αλλάζω με τίποτε.:)
Όμορφο απόγευμα απο καρδιάς με την αγάπη μου πάντα.:))

ntina είπε...

...υπέροχο Χριστίνα μου...υπέροχο
υπέροχος ο Βρεττάκος και ναι...
''δυο δισεκατομμύρια μικροί γαλαξίες και πλέον κατοικούμε τη γη'' Καλό βράδυ να είσαι καλά.

XRISTINA G.V. είπε...

Αυτές τις ημέρες ο αγέρας επιμένει πραγματικά εδώ στο Βορρά, Μαρία μου! :-)))! Μια καλησπέρα-πλέον- και πολλά φιλιά..Την αγάπη μου

XRISTINA G.V. είπε...

Θα ήθελα πολύ να δω μικρούς γαλαξίες μέσα από το "μάτι" της κάμεράς σου Ντίνα μου. Είμαι σίγουρη ότι θα τους δώσεις άλλη διάσταση. Την καλησπέρα μου και φιλιά

Διάττων είπε...

Ήσουν νερό, κατάκλυσες μέσα μου όλες τις στέρνες. Ήσουνα φως, διαμοιράστηκες.

Ο Ποιητής της (αγνής) Αγάπης, ο Ποιητής του Ταύγετου... Οι επιλογές σου, όπως πάντα διαλεγμένες...