Περαστικός.
Και ιδιότροπα για μένα γραφικός.
Κάτι σαν άψυχος, κάτι σαν ξένος,
μ'αγαπημένος.
Η βιάση του ματαιωμένος όρθρος.
Ασφυκτιούσαμε.
Στενό του πάθους μας το οίκημα,
κι ένας πικρός συνωστισμός τα σχήματά μας.
Χαμηλοτάβανα τα σχέδιά μας,
δίχρωμος της καρδιάς ο φωτισμός,
κι αλλόκοτα της σκέψης μας τα κάδρα.
Ηταν περαστικός.
Και ιδιότροπα για μένα γραφικός.
Κάτι σαν άψυχος, κάτι σαν ξένος,
μ'αγαπημένος.
Η βιάση του ματαιωμένος όρθρος.
Ασφυκτιούσαμε.
Στενό του πάθους μας το οίκημα,
κι ένας πικρός συνωστισμός τα σχήματά μας.
Χαμηλοτάβανα τα σχέδιά μας,
δίχρωμος της καρδιάς ο φωτισμός,
κι αλλόκοτα της σκέψης μας τα κάδρα.
Ηταν περαστικός.
ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ
6 σχόλια:
Καλησπέρα Χριστίνα
διακρίνω κάποια εσωτερικά σκοτάδια; Κάποιες απαισιόδοξες δονίσεις;
Μη σε πάρει αποκάτω.
Είπαμε, ο χειμώνας αργεί ακόμα...
Δεν έχεις άδικο Στέλιο...Ο χειμώνας αργεί ακόμη! Ασε, που είναι στο χέρι μας να μην έρθει ποτέ :-)))!!!!
Μια καληνύχτα από τον Βορρά έχεις..
Φιλιά,
Χριστίνα
That's the Fackin life....
Περαστικός στον πόνο σου,περαστικός και στη χαρά σου..
Σημάδι άφησες;
Tην Καλημέρα και την αγάπη μου.:)))
Είναι όντως χαμηλοτάβανα τα σχέδιά μας, αφού τα κάνουμε με το μυαλό.
Η ψυχή δεν έχει ταβάνι.
Τελικά όλοι περαστικοί είμαστε, Μαρία μου! Οσο για σημάδι..δεν ξέρω, αυτά στο τέλος όταν θα "κάνουμε ταμείο"!
Καλό βράδυ σου εύχομαι. Με αγάπη
Φιλιά
Χριστίνα
Κάποιοι λένε ότι η ψυχή βρίσκεται στο μυαλό, Βασιλιά μου..
Αν βέβαια εννοείς ότι κάποια σχέδια, απαιτούν ανοιχτό μυαλό και όχι τη στείρα κοινή λογική, συμφωνώ μαζί σου.
Να είσαι καλά και να προσέχεις
Την αγάπη μου
Χριστίνα-Αννα
Δημοσίευση σχολίου