......Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκότατόν μου τέκνον,πού έδυσου το κάλλος;
Η δάμαλις τον μόσχον, εν ξύλω κρεμασθέντα, ηλάλαζεν ορώσα.
Ω φως των οφθαλμών μου,
γλυκύτατόν μου τέκνον,
πώς τάφω νυν καλύπτη;.....
Η δάμαλις τον μόσχον, εν ξύλω κρεμασθέντα, ηλάλαζεν ορώσα.
Ω φως των οφθαλμών μου,
γλυκύτατόν μου τέκνον,
πώς τάφω νυν καλύπτη;.....
