ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ

("Lighthouse-Windlight" created by Sebcaen Ullysses
noncommercial;some rights reserved)

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί αόρατος θίασος

να περνά με μουσικές εξαίσιες,με φωνές— την τύχη σου που ενδίδει πια,
τα έργα σου που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.

Προ πάντων να μη γελασθείς,
μην πεις πως ήταν ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο, κι άκουσε με συγκίνησιν,
αλλ’ όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους, τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.

Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ (Ποιήματα 1897-1933, Ικαρος 1984)

ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ

Λυπήθηκαν μεγάλως στον αποχωρισμό των.
Δεν το'θελαν αυτοί.. ήταν οι περιστάσεις.
Βιοτικές ανάγκες εκάμνανε τον ένα να φύγει μακρυά- Νέα Υόρκη ή Καναδά.
Η αγάπη των βεβαίως δεν ήταν ίδια ως πριν.. είχεν ελαττωθεί η έλξις βαθμηδόν, είχεν ελαττωθεί η έλξις της πολύ.
Ομως να χωρισθούν, δεν το'θελαν αυτοί. Ηταν οι περιστάσεις.
- 'Η μήπως καλλιτέχνις εφάνηκεν η Τύχη χωρίζοντάς τους
τώρα πριν σβύσει το αίσθημά των,
πριν τους αλλάξει ο Χρόνος ο ένας για τον άλλον
θα είναι ως να μένει πάντα των είκοσι τεσσάρων ετών τ'ωραίο παιδί.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης 1924